Türk işaret dilinde sınıflandırıcılar üzerine bir çalışma

Abstract

Bu çalışma Türk İşaret Dili’nde (TİD) sabit ve hareketli olayların anlatımında sınıflandırıcı kullanımını araştırmıştır. Beklendiği gibi, sonuçlar göstermektedir ki TİD sınıflandırıcıları nesnelerin içsel özellikleri ile yer ve hareketlerini birden fazla anlambirim halinde belirtmek amacıyla kullanılmaktadır. Ayrıca belli bir TİD sınıflandırıcısı bir nesne kümesini gösterebilirken, belli bir nesne de bir TİD sınıflandırıcı kümesiyle gösterilebilmektedir. Çalışma TİD sınıflandırıcıları ile Amerikan İşaret Dili (ASL) ve Hırvat İşaret Dili (HZJ) sınıflandırıcılarını karşılaştırmıştır. Sonuçlar bu üç dilde de sınıflandırıcıların işlevlerinin benzer olduğunu göstermiştir. Ancak bu üç dilde belli bir sınıflandırıcının göndergelerinin aynı olmayabileceği ve belli bir göndergenin aynı sınıflandırıcı ile gösterilemeyeceği gözlemlenmiştir. Dolayısıyla, sınıflandırıcılar ikonik olmakla birlikte, sınıflandırıcıların belli bir işaret dilinin kendine ait dilbilgisinin parçası olduğu savı önerilmektedir.This study investigated the use of classifiers in Turkish Sign Language (TİD) while describing static and motion events. As expected, the results showed that TİD uses classifiers to mark objects’ intrinsic features as well as their location and motion polymorphemically. The results indicated that a particular TİD classifier can be used to mark a set of objects and a particular object can be marked with a set of TİD classifiers. The study also compared TİD classifiers with American Sign Language (ASL) and Croatian Sign Language (HZJ) classifiers. The results showed the functions of classifiers are similar in these three sign languages. However, referential properties of a particular classifier may not be the same and a particular referent may not be coded by the same classifier in these languages. This study suggested that even though classifiers seem to be iconic, they are part of the grammar of the given sign language.