Estimation of the Global-Scale Ecological Footprint within the Framework of STIRPAT Models: The Quantile Regression Approach

Abstract

Despite the fundamental role of human-induced forces in globalenvironment having changed, knowledge about the specificfactors that cause these impacts is limited and uncertaintiesremain. In this respect, the ecological footprint emerges as aconcept used to emphasize both the apparent unsustainability ofcurrent practices and the inequalities in resource consumptionamong countries. The ecological footprint provides a methodfor measuring how much land can support the consumptionof natural resources and provides a precise measure of humanimpact on the world. In recent years, sustainable developmentand biological capacity debate has mainly revolved aroundfactors affecting the ecological footprint and approaches toimproving environmental quality. Therefore, it is important todetermine which factors affect the global ecological footprint.For this aim, a cross-section analysis was carried out with thequantile regression approach applied within the framework of theSTIRPAT model structure for 154 countries that were allocatedaccording to their income levels in 2016, taking into accountcurrent data. According to the quantile regression findings, thecoefficients of the welfare and financial development index arepositive and statistically significant. It has been concluded thatthe population decreases the amount of ecological footprintper person, thus, increasing the total ecological footprint. Inaddition, it has been determined that the density of the servicesector negatively affects the ecological footprint.İnsan kaynaklı itici güçlerin küresel çevresel değişimde oynadığı temel role rağmen, bu etkilere neden olan belirli etkenler hakkındaki bilgi sınırlıdır ve belirsizlikler devam etmektedir. Bu bağlamda, ekolojik ayak izi hem mevcut uygulamaların görünürdeki sürdürülemezliğini hem de ülkeler arasında kaynak tüketimindeki eşitsizlikleri vurgulamak için kullanılan bir kavram olarak ortaya çıkmaktadır. Ekolojik ayak izi, ne kadar arazinin doğal kaynakların tüketimini destekleyebileceğini ölçmek için bir yöntem sağlar ve insanın dünya üzerindeki etkisini açık bir biçimde ortaya koyan bir ölçü sağlamaktadır. Son yıllarda sürdürülebilir kalkınma ve biyolojik kapasite tartışmaları, esas olarak ekolojik ayak izini etkileyen faktörler ve çevresel kaliteyi iyileştirme yaklaşımları etrafında dönmektedir. Bu nedenle, küresel ekolojik ayak izini etkileyen faktörlerin belirlenmesi önemlidir. Bu amaçla 2016 yılında gelir düzeylerine göre tahsis edilen 154 ülke için STIRPAT model yapısı çerçevesinde uygulanan kantil regresyon yaklaşımı ile güncel veriler dikkate alınarak yatay kesit analizi yapılmıştır. Kantil regresyon bulgularına göre; refah ve mali gelişme endeksinin katsayıları pozitiftir ve istatistiksel olarak anlamlıdır. Nüfusun kişi başına düşen ekolojik ayak izi miktarını azalttığı, böylece toplam ekolojik ayak izini artırdığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca hizmet sektörünün yoğunluğunun ekolojik ayak izini olumsuz etkilediği tespit edilmiştir