160. Yıldönümünde kırım savaşı

Abstract

Kırım Savaşı, Osmanlı Padişahı Abdülmecid zamanında Osmanlı, İngiliz ve Fransız devletlerinin Rusya’ya karşı yaptıkları savaş olarak anılır. Sultan Abdülmecid’in Osmanlı İmparatorluğu’nu yeniden güçlü duruma getirmek amacıyla başlattığı reformlar, Rusya Çarlığını memnun etmemişti. Zira Rus Çarı Nikolay I kendini “Hasta Adam” Osmanlı İmparatorluğu’nun varisi olarak görüyordu. Bu yüzden, Osmanlı İmparatorluğiçindeki bütün Ortodoksların himayesine verilmesini istedi. Padişahın reddi üzerine Eflak-Boğdan eyaletlerini işgal etti. Osmanlı Devleti ise Katolik Avrupa Devletlerinin de konuya taraf olmalarını ve böylece bir denge oluşturmayı öngören bir siyaset belirlemekte gecikmedi. Bu siyaset, Avrupa’nın desteğini alabilmenin bir koşulu olan “Tanzimat Fermanı”nın ilânından sonra adım adım başarıya ulaştı. İngiltere ve Fransa ise, Kutsal Yerler’de kapitülasyonlarla kazandıkları imtiyazları kaybetmek istemediklerinden Osmanlı İmparatorluğu’nun yanında yer aldılar.Crimean War is known as the war held by British and French armies against the Russian Government in the reign of Ottoman Sultan Abdülmecit. The Russian Tsardom was not happy with the reforms made by Abdülmecit to regain the strength of Ottoman Empire. For Russian Tsar Nikolaj The First was seeing himself as the successor of Ottoman Empire the “sick man”. For this reason he wanted all the Orthodox people to be given to his protection. Upon refusal of Ottoman Padishah, he occupied Eflak-Bogdan States. Thus, Ottoman Empire immediately determined apolicy that anticipate the participation of the Catholic European Governments with an intention of maintain a balance. This policy had been successful step by step after the announcement of Administrative Reforms (Tanzimat Fermanı), which was the only condition to get the support of the European Governments. Britain and France stood beside Ottoman Empire since they did not want to loose the privileges that they gained by the capitulations.