Konut ve çatılı işyeri kiralarında sözleşmenin sona ermesi

Abstract

6098 Sayılı yeni Türk Borçlar Kanunu 347. maddesi ile önceki 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanunda olmayan bir hüküm getirmiş bulunmaktadır. Bu maddeye göre, konut ve çatılı işyeri kiralarında sözleşmenin sona ermesi iki yolla mümkündür. Birincisi bildirim yoluyla sözleşmenin feshi, diğeri ise dava yoluyla sözleşmenin feshi yoludur. Bu kanuna göre, konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı ile kiralayanın sözleşmeyi feshi süreleri ayrı ayrı düzenlenmiştir. Belirli süreli kira sözleşmelerinde kiracı, kira sözleşmesi süresinin bitiminden 15 gün önce haber vererek sözleşmeyi feshedebilirken bu hakkını kullanmadığı sürece sözleşme aynı şartlarla bir yıl daha uzatılmış sayılır. Kiralayan ise, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak 10 yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce yazılı bildirimde bulunarak herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir. Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiralayan ise kiranın başlangıcından on yıl geçtikten sonra, fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilir. Bu maddenin yazılış şekli yanlış anlamalara sebep verebilir. Bu maddedeki kiralayanın belirli süreli kira sözleşmelerindeki on yıllık uzama süresinin sonunda doğacak olan fesih hakkının hesabında, on yıllık uzama süresinin başlangıç tarihi açıklanmadığından, bu sürenin en son yenilenmiş veya uyarlanmış sözleşmenin süresinin bitiminden sonra on yıllık uzama süresinin başlayacağını kabul etmek gerekir.

As it is known, there are two ways to terminate the rent contract in dwelling house and in workplace with frame. The first one is via declaration and the second one is via legal action.In this point, we are going to generally examine the ending of rent contract with a given period and contract wilh an indefinite period. Moreover, we are not going to mention about the validity of declaration topic. As draft of Turkish Law of Obligations and its legislative intention, (which is presented to TBMM Presidency by T. C Prime Ministry General Directorate of Law and Resolve, prepared by Ministry of Justice and agreed on the date of 24.12.2007 by Council of Ministers) analyzed, it is obviously seen that, the anxiety in society created by lessor with contract, who is not the direct owner of leasehold for a long time, is taken into consideration.So, when the circumstances in article occured, landlord has a legal right to end the rent contract unilaterally, without paying any compensation.